به نقل از «آفتاب»

فیلم| شهر جن‌ها کجاست؟

تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۳۷۰۵۱

آفتاب‌‌نیوز :

منطقه بهلاء در قلب صحرای عمان به دلیل افسانه‌های رایج در مورد موجودات خارق‌العاده که دارای قدرت‌های ماوراء طبیعی هستند، از جمله کفتار‌های شترخوار و تبدیل شدن مردان به الاغ، در میان برخی مردم محلی به «شهر جن» معروف شده است. 

برخی از عمانی‌هایی که به دلیل داستان‌هایی درباره «جن»، موجودات معنوی که از قبل از اسلام در میراث فرهنگی عرب حضور داشته‌اند، به این موجودات اعتقاد دارند و همچنان از رفتن به این منطقه دورافتاده اجتناب می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

بهلاء، شهری آرام و پر از درختان نخل و خانه‌های خشتی متروک، در حدود ۲۰۰ کیلومتری شهر مسقط، در استان الداخلیه واقع شده است. 

اعتقادات محلی در مورد بهلاء که یکی از قدیمی‌ترین جوامع بشری در سلطان نشین عمان است، از حضور جن‌ها که به عنوان موجودات ماوراء طبیعی متفاوت از انسان‌ها توصیف می‌شوند و فرشتگانی که با مردم زندگی می‌کنند، حکایت دارد. 

حمد الربعانی، راهنمای تور گردشگری در قلعه قرون وسطایی بهلاء که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است، می‌گوید: ما معتقدیم که جن مخلوقات خدا هستند... بنابراین عجیب نیستند. 

یکی از افسانه‌های رایج در بهلاء می‌گوید که نیرو‌های ماوراء طبیعی در یک شب دیواری به طول ۱۳ کیلومتر در اطراف شهر ساختند تا از آن در برابر مهاجمان محافظت کنند. 

الربعانی (۵۵ ساله) گفت: افسانه نشان می‌دهد که دو خواهر جن دیوار حفاظتی را ساختند، در حالی که دومی یک سیستم آبیاری باستانی برای کشاورزی ایجاد کرد. 

به گفته الربعانی، جن‌‌ها به شدت در فرهنگ عرب حضور دارند، اما تعداد کمی از شهر‌ها به اندازه بهلاء با آن‌ها مرتبط هستند، جایی که داستان‌هایی درباره «تبدیل شدن ناگهانی مردان به الاغ و حیوانات دیگر» نقل می‌شود.

الربعانی خاطرنشان می‌کند که یکی از زنان مسن مدام می‌شنود که کسی بعد از نیمه شب گاو او را می‌دوشد، اما وقتی سعی می‌کرد بررسی کند، کسی را پیدا نکرد. 

وی افزود: شما (جن‌ها) را می‌شنوید، اما هرگز آن‌ها را نمی‌بینید، زیرا ذهن شما قادر به درک آن نیست. 

در حالی که سکوت بعد از نماز ظهر در بازار قدیمی بهلاء فرا می‌رسد، برخی از اهالی با نگرانی در مورد موضوع جن معروف این شهر بحث می‌کنند، از ترس اینکه این امر وجهه آن را خدشه دار کند. 

اما محمد الهاشمی، پیرمردی ۷۰ ساله اهل بهلاء، می‌گوید که بیشتر عمرش تحت تأثیر عقاید مربوط به جن بوده است. 

زمانی که او کودک بود، داستان‌هایی در مورد کفتار‌های شعله افکن که در بیابان به دنبال شتر برای خوردن بودند، به او می‌گفتند.

او به خبرگزاری فرانسه گفت: آن‌ها به ما هشدار می‌دادند که بعد از غروب آفتاب بیرون نرویم. 

به گفته علی علمی، استاد تاریخ اسلام در دانشگاه لویولا مریمونت در لس آنجلس، روایت‌های شفاهی و برخی متون قدیمی نشان می‌دهد که جن در دوردست‌های شبه جزیره عربستان رایج است. 

او می‌افزاید که سلطان نشین عمان و همسایه آن یمن، واقع در منتهی الیه جنوب شبه جزیره، نه تنها به عنوان مکان‌های باستانی دارای اهمیت تاریخی فراوان، بلکه به عنوان سرزمین جن‌ها نیز معروف هستند. 

علمی که متخصص در باطن شناسی و طالع بینی اسلامی است، می‌گوید: در بهلاء داستان‌هایی درباره آتش‌های ساختگی، طوفان‌های بیابانی متحرک، و ساختمان‌هایی که توسط نیرو‌های ماوراء طبیعی ساخته شده اند، وجود دارد. 

شایعات می‌گویند این شهر جنیان است که این موجودات آزادتر در آن زندگی می‌کنند.

انزوای طولانی جغرافیایی این منطقه که توسط کویر و کوه‌های هاجر احاطه شده بود، به گسترش این افسانه‌ها کمک کرد. 

علمی خاطرنشان می‌کند که حضور جن‌ها در مکان‌هایی مانند بهلاء، اطلاعات زیادی درباره تاریخ و فرهنگ شبه جزیره عربستان به دست می‌دهد. 

وی افزود: این تاریخ مردمانی است که در مناطق مسکونی دورافتاده با ارتباط کمی با سایر جوامع انسانی زندگی می‌کردند و حس قوی از حضور طبیعت در اطراف خود داشتند. 

اما بسیاری از جوانان عمانی، از جمله مازن الخاطری، معلم ریاضیات، به نظر نمی‌رسد که از وجود جن اطمینان داشته باشند. 

او که در کافه‌ای در بازار قدیمی نشسته بود، گفت: این‌ها فقط داستان‌هایی است که اجداد ما گفته اند. 

اما حسن (۳۰ ساله) که در مسقط زندگی می‌کند، می‌گوید که عقایدی که درباره جن در مورد بهلاء در جریان است، هنوز رایج است. 

او که ترجیح می‌دهد نام خانوادگی خود را مخفی نگه دارد، می‌افزاید: خانواده ام اجازه نمی‌دهند به بهلاء بروم. 

این شهروند عمانی ادامه می‌دهد: شایعات می‌گویند که این شهر جن هاست که این موجودات آزادتر در آن زندگی می‌کنند.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

 

منبع: فرارو

منبع: آفتاب

کلیدواژه: جن عمان آثار تاریخی داستان هایی ماوراء طبیعی شهر جن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۳۷۰۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خودکشی پزشکان ایرانی در مرز هشدار؛ مشکل کجاست؟

براساس آخرین بررسی‌ها، آمار خودکشی در میان پزشکان مرد ۴۰ درصد و در پزشکان زن ۱۳۰ درصد، نسبت به جمعیت عمومی، افزایش یافته که عدد قابل توجه و نگران‌کننده‌ای است. آمار دیگری نشان می‌دهد که خودکشی پزشکان در چند سال اخیر ۵ برابر شده است.

 

به گزارش دنیای اقتصاد، سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی هشدار می‌دهد: «سرعت خودکشی در میان پزشکان و رزیدنت‌ها صعودی شده و احتمال دارد که به زودی نرخ خودکشی پزشکان در ایران از سایر کشور‌ها پیشی بگیرد.»

این پزشک همچنین تاکید می‌کند: «ما در حال حاضر در ابتدای موج گذار از مهاجرت‌ها و خودکشی‌های جامعه پزشکی هستیم. این مقدمه شرایط کنونی است و به نظر من ماحصل سال‌های سال مدیریت غلط درمانی است که اگر جلوی این روند گرفته نشود، ادامه پیدا می‌کند. در چنین فضایی اصلاحات جوابگو نیست و نیاز به تحول است.»

از پس دلتنگی‌هایش بر نیامد‌

می‌گویند، دکتر سمیرا آل‌سعیدی از پس تنهایی‌هایش برنیامد و مهدی عبدوس، پزشک در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «خانم دکتر سمیرا آل‌سعیدی فوق تخصص روماتولوژی از میان ما رفت. ایشان روز قبل پلن دارویی ‎خودکشی خود را با رزیدنت‌ها مطرح کرده، آن‌ها موضوع را جدی نگرفته و سر به سر ایشان هم می‌گذارند، مرحوم به گواهی همکاران، خوش اخلاق، فعال و با وجدان کاری بوده. از ایشان یک فرزند به یادگار مانده است. شاید در لحظات آخر زندگی گفته من زنی هستم که دنیا را روی انگشتان خود می‌چرخانم، اما از پس دلتنگی‌هایم بر نمی‌آیم. پزشکان بیشتر از سایر اقشار جامعه در معرض تنش و استرس‌های فراوان کاری هستند.

آن‌ها سرمایه کشور هستند احترام‌شان را حفظ کنید. تنهای‌شان نگذارید.» شرایط به‌گونه‌ای نگران‌کننده شده است که بسیاری از کارشناسان هشدار می‌دهند که باید تصمیمات جدی‌تری از سوی مسوولان وزارت بهداشت گرفته شود. زمان مرگ پرستو، محمد رئیس‌زاده، رئیس سازمان نظام پزشکی درباره موضوع خودکشی در کادر سلامت به «دنیای اقتصاد» گفته بود: «کمیته ویژه‌ای برای رسیدگی به مشکلات نیرو‌های طرحی راه‌اندازی شده است تا از حوادثی مانند نورآباد پیشگیری کند.» او تاکید کرده بود: «کمبود پزشک و نبود برنامه‌ای برای پزشکان متخصص بومی اتفاقاتی، چون مرگ پرستو بخشی را رقم می‌زند.» همچنین قرار بود کمیته‌ای برای پیگیری و بررسی خودکشی‌ها فعال شود. حال باید دید که نتایج این اقدامات چه می‌شود و آیا می‌تواند روند صعودی خودکشی‌ها را کاهش دهد یا نه؟

سرعت گرفتن خودکشی کادر درمان

بررسی توییت‌ها و پیام‌های تسلیت از سوی رئیس بیمارستان شریعتی و امیراعلم همه گویای این است که سمیرا آل‌سعیدی تا لحظه پیش از مرگ به‌شدت کار می‌کرد و تا آخر عمر دست از درمان بیمارانش نکشیده است. پرس‌وجو‌ها همچنین حاکی از این است که او به‌شدت مهربان و خوش‌اخلاق بوده و همواره سعی در کمک به بیماران داشته است. با این حال سوال بسیاری از مردم این است که چرا یک پزشک که جایگاه مهمی در جامعه دارد، این‌گونه زندگی را ترک می‌کند؟

سید‌محمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی می‌گوید: «چند سالی است خودکشی در کادر درمان به ویژه پزشکان زیاد شده است. این زیاد شدن نسبت به گذشته است و البته باید بگویم که در کشوری مانند آمریکا آمار خودکشی بالاتر است. با این حال مساله مهم این است که در جامعه کنونی ما شیب خودکشی افزایش یافته و حتی ممکن است در صورت اجرا نشدن پیشگیری‌های ضروری، به زودی نرخ خودکشی ایران از سایر کشور‌ها بیشتر شود.» او این مساله را با توجه به آمار خودکشی قطعی ۱۶ نفر در سال ۱۴۰۲ بیان می‌کند با تاکید بر این نکته که ممکن است آمار‌ها از این عدد بیشتر باشد، اما سکوت خانواده‌ها و آبروداری مانع از اعلام خودکشی شود. میرخانی پدیده خودکشی را چند عاملی می‌داند و تاکید می‌کند: «هیچ‌وقت نمی‌توان گفت، یک نفر به چه علت اقدام به خودکشی کرده است. قطعا عوامل زیادی در این موضوع نقش دارند، اما به‌طور کلی مسائلی در جامعه پزشکی وجود دارد که ممکن است تشدیدکننده عوامل شخصی فرد شود.»

تحقیر سیستماتیک

«زمانی رشته پزشکی، رشته بسیار محبوبی بود و موقعیت مالی خوبی هم داشت. پزشک با مداوا کردن بیمار حس خوبی پیدا می‌کرد و از جایگاه مطلوبی بهره‌مند می‌شد، اما متاسفانه در چند دهه اخیر مشکلات مالی بیشتر شده است. پزشکان معمولا به دلیل شرایط شغلی از نظر خانوادگی و عاطفی حساس‌تر می‌شوند و از سوی دیگر بیداری‌های مکرر فرد را به‌شدت آسیب‌پذیر می‌کند.» میرخانی با بیان مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار روی خودکشی پزشکان می‌گوید: «یکی دیگر از عوامل، سختی کار است که وقتی با ناکامی‌های پزشکی روبه‌رو شود، فرد را دچار ناراحتی عمیق می‌کند. از سوی دیگر بحث برخورد‌های خشن بیمار و خانواده‌های بیمار با پزشک است. چون موقعیت پزشکان در چند سال گذشته افت کرده است. در بسیاری مواقع خانواده خیلی از بیمار‌هایی که فوت کردند؛ پزشک را مقصر جلوه می‌دهند. خانواده بیمار معمولا بدون هیچ بررسی برخورد‌های خشن نسبت به پزشک معالج اعمال می‌کنند. مواردی دیده شده که حتی به پزشکان حمله کردند یا آن‌ها را با چاقو زدند. به‌طور کلی میزان امنیت پزشکان پایین آمده است.»

او یکی دیگر از عوامل موثر بر حال کنونی پزشکان را محیط پادگانی بیمارستان‌ها عنوان می‌کند: «این موضوع به خصوص در مورد رزیدنت‌ها صدق می‌کند. آن‌ها گاهی ۷۲ ساعت نمی‌توانند بخوابند و این شرایط به‌شدت خطرناک است. معمولا این شرایط آن‌ها را دچار افسردگی می‌کند و نیاز به درمان دارند، اما گاهی وقت‌ها این درمان به موقع انجام نمی‌شود. شاید باورش سخت باشد، اما یک پزشک ممکن است تنها فرصت خوابیدن و حمام رفتن را پیدا کند و بیشتر وقت‌ها مشکلاتش لاینحل باقی می‌ماند.» پیش از این، علی سلحشور، سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان نظام پزشکی ایران هشدار داده بود: «این حجم از افسردگی میان پزشکان جوان بی‌سابقه است!» یک مطالعه در سال ۱۴۰۰ درباره وضعیت سلامتی رزیدنت‌های در حال تحصیل در دانشگاه‌های علوم‌پزشکی کشور نشان می‌دهد: «۲۳درصد از دستیاران پزشکی دارای افسردگی شدید تا بسیار شدید بوده‌اند. حدود ۲۵درصد از افراد اضطراب شدید تا بسیار شدید و نزدیک به ۳۴درصد از آن‌ها استرس شدید تا بسیار شدید داشته‌اند.»

میرخانی یکی دیگر از ریشه‌های اصلی این شرایط را دوران رزیدنتی می‌داند: «در سیستم سلامت و بهداشت ما تحقیر سیستماتیک وجود دارد. ساختار به‌گونه‌ای است که از رزیدنت بیگاری می‌کشند و او هم هیچ راه فراری ندارد. او نمی‌تواند کوچک‌ترین مخالفتی با بالادستی خود داشته باشد چراکه طبق قراردادی که دارد ممکن است که پای ضامن‌ها و وثیقه‌ای که گذاشته، پیش کشیده شود؛ بنابراین ترجیح می‌دهد سکوت کند. به هر حال بیشتر این افراد امکان ازدواج ندارند و در یک محیط ناامن زندگی می‌کنند.» سعید بابایی، روان‌شناس با توجه به خودکشی‌های اخیر پزشکان توصیه می‌کند: «هر چقدر ما شرایط خوبی داشته باشیم و از تمام اختلال‌ها به دور باشیم مثل افسردگی و اضطراب، ممکن است حس ناکافی بودن ما را به پوچی برساند و تمام تروما‌های دوران کودکی تاثیر مستقیم رویمان بگذارد.»

زندگی در اتاق‌های محقر

میرخانی در ادامه عوامل تاثیرگذار روی حال کنونی جامعه پزشکی می‌گوید: «بسیاری از دانشجویان پزشکی برخلاف تصور عمومی در دوران گذراندن طرحشان در شهرستان‌ها معمولا در اتاق‌های محقر زندگی می‌کنند. شما ببینید چند عامل آن‌ها را تحت‌تاثیر قرار داده است. پس وقتی همه این عوامل دست به دست هم می‌دهند برخی به پایان زندگی می‌اندیشند.»

میرخانی با تاکید بر این مساله که «خودکشی در دین ما اخلاقی و پسندیده نیست» یادآوری می‌کند: «افرادی که خودکشی می‌کنند در شرایط خاص روحی قرار می‌گیرند و آگاهی خود را به زندگی از دست می‌دهند و عملشان ناخودآگاهانه است؛ بنابراین این امر یاغی‌گری در برابر خدا یا کفر نیست.» اگر چه ممکن است این مساله به میان آید که پیش از این هم خیلی از رزیدنت‌ها و پزشکان با این عوامل دست‌وپنجه نرم می‌کردند، با این حال میرخانی می‌گوید: «زمانی مردم برای پزشکان احترام زیادی قائل بودند، اما اکنون اقبال عمومی جامعه از دست رفته است. دیگر احترام پیشین خود را ندارند. ارتباط میان مردم و پزشکان نامناسب شده است و دلیل این امر به ساختار بهداشت کشور برمی‌گردد. هزینه‌های درمان بالا رفته است و بیمه‌ها معمولا این هزینه را نمی‌پردازند و بیمار و پزشک رودرروی هم قرار می‌گیرند.» حال باید دید که مسوولان چه راه‌حلی برای برون‌رفت از شرایط کنونی دارند و چگونه می‌توانند محیط پزشکان را امن کنند تا این اندازه تنها نباشند تا به جایی برسند که حتی از فرزند خود بگذرند و خود را بکشند.